تنها جمله حمایتی نماینده مخالف کابینه پیشنهادی
مجید نصیرپور سردهایی، نماینده مخالف کابینه پیشنهادی چهاردهم در صحن علنی مجلس گفت: توفیق شده در این تریبون مقدس قرار بگیرم و به وظیفه نمایندگیخود براساس سوگندی که خوردم، خدمت کنم.
وی افزود: یاد رییس جمهور شهید، شهید ال هاشم، شهید امیرعبداللهیان و شهدای دیگر را گرامی میدارم. این اتفاق غیرمتعارف باعث شد که امروز در پیشگاه ملت به کابینه رای اعتماد بدهیم که انتظار نداشتیم در این زمان بخواهیم رای اعتماد بدهیم. همچنین به دلیل مشارکت در انتخاب و رای به تغییر از مردم تشکر میکنم.
اهم اظهار نصیرپور به شرح زیر است:
*منتظر انتخابات زودهنگام نبودیم اما اصلیترین نکته رای به تغییر بود اما این تغییر، تغییر در رفتار یا در نگاه و استراتژیها است.
*پزشکیان باید در ترکیب کابینه و توانایی افراد بیشتر دقت میکرد افراد حاضر در کابینه باید در تراز مردم جمهوری اسلامی ایران خدمت کنند. نمیشود فرد بیتحربه را در منصبی بگذاریم که برای مردم تصمیم بگیرد.
*تعهد پزشکیان ایجاب میکند که در ترکیب کابینه تجدیدنظر کند. مخالف دولت نیستم چراکه همه انرژی و وقت خود را گذاشتم که پزشکیان رای بیاورد هیچ توقعی ندارم چراکه به دلیل اعتقادم این کار را انجام دادم.
*آقای پزشکیان شما امید را زنده کردید و این امیدواری باید ادامه داشته باشد. اما در حال حاضر متوسط سن کابینه ۶۰ سال است و از طرفی به زنان قول دادید اما از آنها در مناصبی که مناسب آن نیستند، استفاده کردید.
*پزشکیان بایدبه وعدههای خود عمل کند. نخبگان ایران اینجا نشستند چرا وفاق ملی را کلمه جدید قلمداد میکنیم؟ پیشرو در وفاق ملی مرحوم هاشمی رفسنجانی بود کما اینکهروحانی هم این رویه را ادامه داد.
*مگر زمان جنگ برای رفتن روی مین میپرسیدیم تو چپ یا راست هستی؟ حالا چرا سر تقسیم غنایم دعوا میکنیم؟
*آقای پزشکیان بخش خاموش جامعه توقعاتی از شما دارد نمیشود آنها را نادیده گرفت و بعد از آنها خواست در انتخابات بعدی مشارکت کنند.
*بخشی از وقتم را به آقای فاطمی دادم.ما عادت داریم خون دل میخوریم اما انتظار داریم مدیران ارشد در مسیر درست باشند.
*در مجلس ششم من نماینده نبودم اما کارمند مجلس بودم متاسفانه اشتباهاتی رخ داد، تحصن این مجلس اشتباهات بود حوادث ۸۸ حتما اشتباه بود. در تاریخ سیاسی ایران اتفاقات زیادی افتاده است. روی اشتباهات دیگران متمرکز نشویم بلکه روی اشتراکات متمرکز شویم. این تنها جمله حمایتی من از پزشکیان است.